Dysleksja to nie tylko trudność z czytaniem i pisaniem. To również wyzwanie emocjonalne – zarówno dla dziecka, jak i dla jego rodziców. Dziecko może czuć się „głupsze”, „gorsze”, „inne”, choć tak naprawdę jest inteligentne, wrażliwe i pełne potencjału. Jak pomóc mu zbudować pewność siebie, gdy szkolne doświadczenia podważają jego wiarę w siebie? W tym wpisie znajdziesz konkretne wskazówki, jak wspierać dziecko emocjonalnie – nie tylko edukacyjnie.
- Rozdziel trudność od tożsamości
Dziecko z dysleksją często słyszy:
– „Brakuje ci podstaw”,
– „Nie przykładasz się”,
– „Musisz bardziej się postarać”.
Z czasem zaczyna myśleć, że coś jest z nim „nie tak”. Twoim zadaniem jako rodzica jest oddzielenie trudności od tożsamości.
Zamiast:
„Musisz lepiej pisać”,
powiedz:
„Masz inny styl uczenia się – poszukamy, jak to wykorzystać”.
- Chwal wysiłek, nie tylko efekt
Dzieci z dysleksją często włożą więcej energii w jedno zdanie niż inni w całą stronę. Jeśli skupimy się tylko na „błędach”, łatwo stracą motywację.
Chwal za:
- wytrwałość,
- kreatywność,
- odwagę, by spróbować ponownie,
- pomysły i podejście, nie tylko wyniki.
- Unikaj porównań z innymi dziećmi
Porównywanie („Zobacz, Kasia już czyta płynnie”) buduje tylko frustrację.
Zamiast tego, porównuj dziecko do niego samego sprzed tygodnia, miesiąca:
„Zobacz, dziś przeczytałeś całe zdanie sam – pamiętasz, jak tydzień temu było ciężko z pierwszym słowem?”
- Zadbaj o przestrzeń bez presji
Dziecko z dysleksją często spędza całe dnie w środowisku, które ocenia i porównuje. Dlatego tak ważne jest, by dom był miejscem, gdzie:
- można popełniać błędy,
- nie wszystko musi być „na ocenę”,
- ważniejsze są relacje niż wyniki.
- Pomóż dziecku odkrywać jego mocne strony
Dysleksja nie oznacza braku zdolności – przeciwnie, dzieci z dysleksją często:
- mają świetną wyobraźnię,
- szybko uczą się „na obrazach” i w praktyce,
- myślą nieszablonowo,
- są empatyczne i twórcze.
Znajdź obszary, gdzie dziecko może poczuć sukces: rysunek, sport, taniec, budowanie, opowiadanie historii – i dbaj, by miało ich jak najwięcej.
- Rozważ podejścia, które wspierają również emocjonalnie
Niektóre metody – jak metoda Davisa – nie tylko uczą czytania, ale pomagają dziecku odzyskać wiarę w siebie.
Program opanowania dysleksji zakłada:
- pracę bez ocen,
- rozwój umiejętności skupienia i samokontroli,
- budowanie zrozumienia pojęć i emocji,
- przyjazne tempo pracy, dostosowane do dziecka.
Podsumowanie – jak wspierać emocje dziecka z dysleksją?
- oddziel trudności od tożsamości („masz trudność” ≠ „jesteś gorszy”),
- chwal za wysiłek i proces, nie tylko za efekt,
- nie porównuj z innymi – śledź postęp dziecka,
- stwórz bezpieczną przestrzeń w domu,
- wzmacniaj mocne strony,
- wybieraj formy pracy, które budują, nie zniechęcają.
Dziecko, które wierzy w siebie – poradzi sobie nawet z największym wyzwaniem. Twoje wsparcie i sposób, w jaki reagujesz na jego trudności, może być najważniejszym elementem tej drogi.